ماه قرآن ، ماه تلاوت های زیبا، ماه صوت های بلال گونه ، ماه نشستن در محضر قرآن و آموختن از کلام قرآن
این روز ها در ماهی قرار گرفته ایم که درهر محله ای حداقل یک جلسه ختم قرآن وجود دارد جلساتی که مخاطب را باعشق به سمت خود می کشاند و با آغوشی باز پذیرای عشاق قرآن است . جلساتی که بهانه اش قرآن است و زیر چتر این قرآن هزاران برکت دیگرهم بوجود می آید، صله رحم هم دردی دوستی …. همه و همه از برکت قرآن است .

اما آیا فقط قرائت ساده قرآن کافی است ؟ چرا ماه رمضان که می شود همه به دنبال قرائت قرآن هستیم که البته کار بسیار پسندیده و نیکویی است اما یادمان نرود که ترجمه و مفاهیمی که در آیات نقش بسته است، به وسیله ابزار لطیف و هنری یعنی صوت و لحن به تصویر کشیده می شود. و این یک هنر است هنری که هر قاری قرآن باید آن را فرا گیرد.

هنری که اساتید قرآن از جمله استاد آمنا در باره آن می گوید: صوت و لحن یعنی جبهه‌گیری معنوی و هنری قاری در مقابل فهم آیات که به وسیله حنجره، قلب و مغزش انجام می‌شود. این مبتکر دی وی دی نغمه‌سرایی قرآن، روش آموزشی دارد که معتقد است : هدف از اجرای روش آموزشی این است که ترجمه و مفاهیمی که در آیات نقش بسته است، به وسیله ابزار لطیف و هنری یعنی صوت و لحن به تصویر کشیده شود.

این مدرس قرآن می گوید : پس از شناخت نغمات، هنرجو وارد القا و احیای معانی می‌شود که این قسمت متأسفانه در کشور ما قریب است. القای معانی یعنی قاری بتواند با صوت و لحن و همچنین با تجوید این هنر را در استخدام معانی قرآن قرار دهد به عنوان مثال قاری بتواند چاهی که حضرت یوسف(ع) را در آن انداختند، با صدایش نشان دهد.

آمنا با بیان اینکه صوت و لحن یعنی جبهه‌گیری معنوی و هنری قاری در مقابل فهم آیات که به وسیله حنجره، قلب و مغزش انجام می‌شود، در گفتگو با خبر گزاری ایکنا گفت: هدف از اجرای روش آموزشی این است که ترجمه و مفاهیمی که در آیات نقش بسته است، به وسیله ابزار لطیف و هنری یعنی صوت و لحن به تصویر کشیده شود.

وی صوت و لحن را ابزار هنری تدبر در قرآن دانست و اضافه کرد: در کشورمان روی قرائت بسیار کار می‌شود ولی به القای معانی کمتر پرداخته شده و این جای تأسف دارد، ضمن اینکه ما مخالف تقلید نیستیم ولی تقلید راه و شیوه خاص خودش را دارد و باید قاری بداند از چه کسی، به چه مدت و چگونه تقلید کند.

آمنا با استناد به آیه 15 سوره لقمان که خداوند متعال می‌فرماید: «… وَاتَّبِعْ سَبِیلَ مَنْ أَنَابَ إِلَیَّ…، … و راه کسى را پیروى کن که توبه‏ کنان به سوى من بازمی‌گردد …»، بیان کرد: یک هنرجو باید از قاریانی تقلید کند که قرائتش او را یاد خدا می‌اندازد.

وی با اشاره به سخن محمداحمد بسیونی، قاری مصری که گفته است: «این آهنگ‌ها باید با روحیه من سازگاری داشته باشد» چالش‌های صوت و لحن را تعبیر به موت و لعن کرد و افزود: موت یعنی اینکه توسط اجراهای ناآگاهانه معانی می‌میرد و لعن نیز، چه بسا قاری مورد لعن قرآن قرار گیرد.

این مدرس قرآن اظهار کرد: استاد عبدالفتاح طاروطی، قاری مصری نیز گفت «تجوید، ترتیل، وقت و ابتدا، صوت و لحن قاریان نوجوان ایرانی عالی است اما از احساس خالی» سپس از استاد طاروطی پرسیدند احساس از کجا به دست می‌آید که گفت است «از فهم آیات».

آمنا قرائت‌ قاریان را به گل طبیعی و مصنوعی تشبیه کرد، ادامه داد: آیا قرائت‌های ما فقط گل مصنوعی‌اند که یک لحظه چشم را جلا می‌دهند و بعد هم تمام می‌شوند یا نه مثل گل طبیعی هستند؛ از همین رو باید مراقب باشیم کار صوت و لحنمان تبدیل به موت و لعن نشود و قرائت‌های گوش‌نشین باید دلنشین شوند یعنی باید با احساس انجام شود.

وی با بیان اینکه تلاش و رویکردمان در این 30 سال طبق فرمایش صحبت‌های رهبرمعظم انقلاب که فرمودند: «القا و احیای معانی یک هنر است» انجام گرفته است، عنوان کرد: هفت نغمه اصلی و دو نغمه فرعی یک مقام معنوی هستند نه یک مقام ظاهری، بنابراین یک قاری باید این توانایی را داشته باشد که جنهم، بهشت، جریان حضرت یوسف(ع) و زلیخا را چطور با ابزار و لوازم هنری همچون صوت و لحن گزارشگری کند.

مبتکر دی وی دی نغمه‌سرایی قرآن با ابراز تأسف از اینکه هنوز «نهضت معناهنگی» در کشور نیست، بیان کرد: اگر نهضت معناآهنگی در جامعه قاریان ما پیاده شود، مطمئن باشیم روح لطیف قرآن در جامعه حاکم شده و به طبع این نورانیت باعث رفع بسیاری از گناهان، فساد و ناهنجاری‌های اخلاقی خواهد شد.

منبع :http://www.hosein-amanna.ir/post/31