ما در عالم وحدت امت اسلامی هیچ اصراری نداریم که یک فرقه عقاید یک فرقه دیگر راحتما قبول کنند ؛ نه ، وحدت به معنای این نیست .وحدت به معنای این است که با عقائد مختلف ، شعب مختلف، مشترکیات را بگیرند ، موارد محل اختلاف را وسیله برادرکشی و جنگ و دشمنی قرار ندهید؛
مسئله وحدت این است.
هفته وحدت بهترین فرصت برای ایجاد همدلی، اتحاد و احیای ارزش های اسلامی و تقویت نقاط مشترک بین مذاهب اسلامی است.
هرچه همدلی، اخوت و برادری میان ملت های مسلمان بیشتر شود زمینه های بالندگی، رشد مشترک فکری و اعتقادی در جوامع اسلامی فراهم می آید.
قرآن و سنت نبوی از سرمایه های اصلی مسلمانان و اساس تمدن اسلامی هستند و همه مذاهب اسلامی باید از این سرمایه ها به بهترین وجه استفاده و وحدت را حفظ کنند و این مهم با پیروی از سیره نبوی و تمسک به حبل الله محقق می شود.
استکبار جهانی همواره با طراحی و اجرای توطئه های مختلف، ایجاد رخنه و شکاف میان امت پیامبر (ص) تلاش کرده و می کند، پس ضرورت دارد که شیعه و سنی با آگاهی، وحدت و یکپارچگی خود را حفظ و دسیسه های دشمن را خنثی کنند.
دنیای اسلام نیازمند وجود فرهنگی واحد برای زمینه سازی وحدت کلمه در میان امت اسلامی میباشد.
بیانات امام خامنه ای ۱۳۸۸/۹/۱۵
ای احمدیان به نام احمد صلوات
هر دم به هزار ساعت از دم صلوات
از نور محمدی دلم مسرورست
پیوسته بگو تو بر محمد صلوات
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
میلاد پیامبر مهربانی و هفته وحدت مبارک باد.
جک لندن گفته است، « درست ترین عملکرد انسان زندگی کردن است، نه وجود داشتن. » خیلی وقت ها اجازه می‌دهیم زندگی هر طور که دوست دارد بگذرد، هرچه که برایمان پیش می‌آورد را می‌پذیریم و امروزمان تفاوتی با دیروزمان ندارد. این نسبتاً طبیعی و راحت به نظر می‌رسد، به جز آن ندای همیشگی در مغزتان که می‌گوید، « وقتش رسیده کمی تغییر ایجاد کنی.»
1 - حرف‌های منفی دیگران را نادیده بگیرید
اگر به دیگران اجازه دهید بیشتر از اینکه بازده‌ای به زندگیتان بدهند، از آن کسر کنند، تعادل زندگیتان بر هم خورده و بدون اینکه بفهمید اسیر منفی بافی خواهید شد. نظرات بی‌فایده و آزاردهنده دیگران را نادیده بگیرید. هیچکس حق قضاوت کردن در مورد شما را ندارد. ممکن است داستان زندگیتان را شنیده باشند اما مطمئناً نمی‌توانند حس و حالتان را درک کنند. شما هیچ کنترلی روی حرف‌های دیگران ندارید؛ اما کنترل اینکه به آنها اجازه بدهید این حرفها را به شما بزنند یا نه دست خودتان است. شما می‌توانید حرف‌های مسموم آنها را رد کنید تا به قلب و فکرتان آسیب نرسانند.
2 - همان کسی باشید که واقعاً هستید
اگر آنقدر خوش‌شانس باشید که چیزی داشته باشید که شما را از دیگران متمایز کند، به هیچ وجه آن را تغییر ندهید. خاص بودن باارزش است. در این دنیای دیوانه که سعی دارد شما را مثل بقیه کند، جرات این را پیدا کنید که خودِ فوق‌العاده‌تان باشید. و اگر بخاطر متفاوت بودن بقیه به شما خندیدند، شما هم بخاطر یکسان بودن به آنها بخندید. تنها ایستادن جرات زیادی می‌خواهد اما ارزشش را دارد. اینکه خودتان باشید بسیار ارزشمند است!
3 - به ندای درونیتان گوش دهید
زندگی یا سفری پرمخاطره است یا هیچ چیز نیست. هیچوقت نمی‌توانیم با ادامه کارهایی که همیشه می‌کنیم، به چیزی تبدیل شویم که می‌خواهیم. تصمیم بگیرید که به ندای درونیتان گوش دهید نه نقطه‌نظرات بقیه آدمها. همان کاری را بکنید که ته قلبتان مطمئن هستید درست است. راه، راه خودتان است. ممکن است بقیه در این مسیر با شما همراه شوند اما هیچکس نمی‌تواند این راه را بجای شما بپیماید. و یادتان نرود که قدردان همه روزهای زندگیتان باشید. روزهای خوب شما را غرق در خوشبختی می‌کنند و روزهای بد تجربه‌تان را بالا می‌برند و بدترین روزها بهترین درس‌ها را به شما می‌دهند.
4 - به استقبال تغییر بروید و از هرچه زندگی برایتان پیش می‌آورد لذت ببرید
سخت‌ترین قسمت رشد کردن این است که چیزهایی که به آن عادت کرده‌اید را کنار بگذارید و با چیزهایی جلو روید که برایتان جدید است. بعضی‌وقت‌ها باید دست از نگران بودن، تعجب کردن، شک کردن بردارید و ایمان داشته باشید که همه چیز خوب پیش خواهد رفت. به سردرگمی‌هایتان بخندید، هوشیارانه در زمان حال زندگی کنید و از هر چه که زندگی برایتان پیش می‌آورد لذت ببرید. شاید آخر کار به آنجایی نرسید که ابتدا قصد داشتید، اما به همان جایی خواهید رسید که باید می رسیدید.
حافظ:
هردم به‌خون ديده چه حاصل وضو،
چونيست بی‌طاق ابروی تونماز مرا جواز
***
در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت كه محراب به فریاد آمد
***
می‌ترسم از خرابی ايمان كه مي‌برد
محراب ابروی تو حضور نماز من
***
زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نياز
تا تو را خود ز ميان با كه عنايت باشد
***
ای كبك خوش خرام كجا مي‌روی بايست
غــرّه مشـو كه گربـه‌ی زاهــد نماز كرد
***
چون نيست نماز من آلوده نمازی
در ميكده زان كم نشود سوز و گدازم
***
خوشا نماز و نياز كسی كه از سردرد
به آب ديده و خون جگر طهارت كرد
***
طهارت ارنه به خون جگر كند عاشق
به قول مفتی عشقش درست نيست نماز
***
نمــاز درخــم آن ابــــروان محـرابی
كسی كند كه به خون جگر طهارت كرد
***
نماز شام غريبان چو گريه آغازم
به مويه‌های غريبانه قصّه پردازم
***
هر آن كسی كه درين حلقه نيست زنده به عشق
بر او نمرده به فتــوای من نماز كنيد
***
آفرين بر دل نـرم تو كه از بهر ثــواب
كشته‌ی غمزه‌ی خود را به نماز آمده‌ای
***
خوشا نماز و نياز كسي كه از سر درد
به آب ديده و خون جگر طهارت كرد.
***
شیخ بهایی:
مستان كه گام در حـرم كبـریا نهنــد
یك جام وصل را دو جهان در بها نهند
سنگی كه سجده گاه نماز ریای ماست
ترســم كه در تـرازوی اعمـال ما نهند
***
بر درگه دوست هر كه صادق برود
تــا حــشر زخـاطرش علایـق بـرود
صد ساله نمــاز عــابد صومعه دار
قــربـان ســر نیــاز عــاشـق برود
پروین اعتصامی:
بسی به خانه نشستیم و دامن آلودیم بیا رویم به مسجد، نماز كنیم
فخرالدّین عراقی:
مستی كه خراب ره عشق است، در این ره
خواب خوش مستیش همه عین نماز است
***
در كوی خرابات كسی را كه نیاز است
هشیاری و مستیش همه عین نماز است
صائب:
حفظ صورت می‌توان كردن به‌ظاهر در نماز
روی دل را جانب محراب كردن مشكل است
***
حضور خاطر اگر در نماز معتبر است
امید ما به نماز نكرده بیشتر است
***
طاعت ما نیست غیراز شستن دست از جهان
گر نماز از ما نمي‌آید وضـویی مي‌كنیم
عطّار:
عاشقان چون به هوش باز آیند پیش معشوق در نماز آیند
***
تــا در اوّل پاكبــازی نبودت این سفر كردن نمازی نبودت
***
ذرّه ای دوستـــــی آن دمساز بهتر از صد هزار ساله نماز
***
كسی كه سر كشد از طاعت تو یك سر موی هبا شمـر نماز وی و هدر روزه
خواجوی كرمانی:
این جا نماز زنده دلان جز نیاز نیست و آن را كه در نیاز نبینی نماز نیست
***
من در نیاز بودم و اصحاب در نماز لیكن نیاز من همه عین نماز بود
***
پیش عاقل نیاز چیست؟ نماز نزد عاشق نماز چیست؟ نیاز
***
كجا بود من مدهوش را حضور نماز كه كنج كعبه ز دیر مغان ندانم باز
***
هر آن نماز كه كردی به كنج صومعه خواجو
رضای دوست به دست آر ور نه جمله قضا كن
سنایی:
در طریقت كجا روا باشد دل به بتخانه رفته، من به نماز
***
آن نمازی كه عادتـی باشد خـــاك باشد كه باد بر پاشد
سعدی:
نماز شام قیامت به هوش باز آید
كسی كه خورده بود مي‌ز بامداد الست
***
كافر و كفر و مسلمان و نماز و من و عشق
هر كسی را كه تو بینی به سر خود دینی است
***
كلید در دوزخ است آن نماز كه در چشم مردم گزاری دراز
***
تو هم پشت بر قبله ای در نماز گرت در خدا نیست روی نیاز
نظامی:
زر كه ترازوی نیاز تو شد فاتحه‌ي پنج نماز تو شد
شیخ محمود شبستری:
تو تا خود را به كلّی در نبازی نمازت كی شود هرگز نمازی؟
مولوی: (مثنوی)
باد خشم و باد شهوت باد آز برد او را كه نبود اهل نماز
***
این نماز و روزه و حجّ و جهاد هم گواهی دادن است از اعتقاد
***
كاین نمــازم را میامیز ای خدا با نمــــاز ضالین و اهــل ریــا
***
از برای چاره‌ي این خوف‌ها آمد انــدر هر نمازی اهدنــا
مولوی: (دیوان شمس)
نماز شام چو خورشید در غروب آید ببندد این ره حس، راه غیب بگشاید
***
چو نماز شام هر كس، بنهد چراغ و خوانی
منم و خیال یاری، غم و نوحه و فغانی
***
وضو زاشك بساز و نماز كن به نیاز
خراب و مست شو ای جان ز باده‌ی ازلی
***
ای زاهـــد شبخیز تو مغرور نماز بیرون ز نماز روزگاری دگر است
***
تا با تو بوم، مجاز مـن عیـن نماز چون بی تو بوم، نماز من جمله مجاز
فردوسی:
چنان بر دل هر كسی بود دوست نمــاز شــب و روزه آییــن اوست
***
و زآن پس بیامـد به جـای نمـاز همي‌گفــت با داور پـــاك راز
***
ز لشـكر بشــد تا به جــای نماز ابـا كـــردگــــار جهان گفت راز
***
بیـامد خـرامـان به جــای نمـاز همي‌گفـــت با داور پــاك راز
***
و زآن جا سبك شد به جای نماز همي‌گفـــت با داور پـاك راز
سهراب سپهری:
من مسلمانم
قبله ام یك گل سرخ
جانمازم چشمه مهرم نور
دشت سجّاده من
من وضو با تپش پنجره‌ها مي‌گیرم
در نمازم جریان دارد ماه جریان دارد طیف
سنگ از پشت نمازم پیداست
همه ذرات نمازم متبلور شده است
من نمازم را وقتی مي‌خوانم
كه اذانش را باد گفته باشد سر گلدسته سرو
من نمازم را پی تكبیره الاحرام علف مي‌خوانم
پی قد قامت موج
كعبه ام بر لب آب
كعبه ام زیر اقاقی‌هاست
كعبه‌ام مثل نسیم مي‌رود باغ به باغ مي‌رود شهر به شهر
حجرالاسود من روشنی باغچه است.
دلم برای تو پر می کشد امام غریب
غمت ز سینه شرر می کشد امام غریب
زیارت تو که فوق همه زیارت هاست
دل مرا به سفر می کشد امام غریب
.
.
.
عاقبت از زهر مأمون، پاره شد قلب رضا
در میان حجرۀ در بسته، می‌زد دست و پا
گه، جوادش را، گهی معصومه، را می‌زد صدا
داغ او تا صبح محشر، بر دل سوزان ماست
شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد
.
.
.
بیا از مدینه ای نور چشمان ترم
بین که از زهر جفا پاره شد این جگرم
چشم من مانده به در کجایی ای جواد من
ای عزیز دل من بیا برس به داد من . . .
.
.
.
پیامبر(ص):
«پاره ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد، هر مومنی او را زیارت کند
خداوند عزوجل بهشت را بر او واجب می کند.»
شهادت امام رضا(ع) تسلیت باد
.
.
.
شب شهادت مولای مهرپرور ماست
کسی که سایه لطفش پناهِ کشور ماست
شب شهادت هشتم امام معصوم است
که آستانه او قبله گاه باور ماست . . .
.
.
.
کوثر اشک من از ساغر و پیمانه، توست
دل آتش‌زده‌ام، شمع عزاخانه تـوست
جگر سوخته، خاکستر پروانه تـوست
شعله‌های دلم از آه غریبـانه تـوست . . .
.
.
.
ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان
داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان
سینه‌ات پر شراره دیده‌ات پر ستاره
هم غمت بی‌شماره هم جگر پاره پاره . . .
